Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

praedonis N M

  • 1 praedo

    , praedonis m
      грабитель, разбойник

    Dictionary Latin-Russian new > praedo

  • 2 Dulcís moriéns reminíscitur Árgos

    Умирая, вспоминает свой милый Аргос.
    Вергилий, "Энеида", X, 762-63, 769-82:
    Túrbidus íngreditúr campó.
    .........................................................................
    Óbvius íre parát. Manet ímpertérritus ílle
    Átqu(e) oculís spati(um) émensús, quantúm satis hástae:
    "Déxtra mihí deus ét telúm, quod míssile líbro,
    Índutúm spoliís ipsúm te, Láuse, tropáeum
    Áeneáe". Dixít stridéntemqu(e) éminus hástam
    Jécit; at ílla voláns clipeó (e)st excússa procúlque
    Égregi(um) Ántorén latus ínter et ília fígit,
    Hérculis Antorén comitém, qui míssus ab Árgis
    Háeserat Éuandr(o) átqu(e) Italá conséderat úrbe.
    Stérnitur ínfelíx aliéno vúlnere, cáelumqu(e)
    Áspicit ét dulcís moriéns reminíscitur Árgos.
    Вот, потрясая копьем огромным, ярый Мезентий
    В поле выходит.
    ...........................................................................
    Великодушный Эней, в рядах его заприметя,
    Выйти навстречу готов. А тот остается, не дрогнув,
    И поджидает врага громадой недвижною стоя.
    Взглядом измерив простор в расстоянии брошенной пики:
    "Будь мне за бога, рука! Да поможет мне дрот, что колеблю.
    Я обещаю, мой Лаве, что с тела разбойника снятой
    Будешь ты облечен добычей, трофеем Энея".
    Бросил; она на лету, от щита отскочивши, пронзает
    Актору славному бок и в живот впивается. Антор
    Спутником некогда был Геркулеса; из Аргоса прибыл,
    И, к Эвандру пристав, во граде осел италийском.
    Раной чужою сражен, он падает, бедный, на небо
    Смотрит, пред смертью своей вспоминая сладостный Аргос.
    (Перевод С. Соловьева)
    Весьма благодарен вам за заключительную часть вашего письма. За последнее время я отвык встречать доброе отношение, и оно мне тем более приятно со стороны человека, который выказывал мне его и прежде. Я не переменился за время моих странствий- я никогда не забывал Харроу и, конечно, вас. Dilcis reminiscitur Argos сопровождали меня до того самого места, которое имеет в виду сокрушенный аргивянин. (Джордж Байрон - Уильяму Харнессу, 6.XII 1811.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Dulcís moriéns reminíscitur Árgos

  • 3 comitatus [1]

    1. comitātus, ūs, m. (comitor), I) die Begleitung, Gesellschaft, optimorum et clarissimorum civium, Cic.: comitatu equitum, mit od. unter B., Caes. – übtr., pruna hordearia appellata a comitatu frugis eius, weil sie gleichzeitig mit dieser Frucht reifen, Plin.: tanto virtutum comitatu (opus est), Cic. – II) konkret, die Begleitung, das Gefolge, die Umgebung, praedonis improbissimi societas atque comitatus, Cic.: muliebris ac delicatus ancillarum puerorumque comitatus, Cic.: magno comitatu venire, Verg. – Insbes.: a) die Begleitung, das Gefolge eines Reisenden, die Reisegesellschaft, u. (bei den Histor.) im weitern Sinne = die zusammen Reisenden, die Karawane, magnus, Cic. u. Liv.: omnis, Suet.: Plur., Allobrogum comitatus, die Allobroger mit ihrer ganzen Reisegesellschaft, Sall. – b) das Gefolge des Kaisers, der Hofstaat, Hof, Tac. u.a.

    lateinisch-deutsches > comitatus [1]

  • 4 praedo

    [st1]1 [-] praedo, āre, arch. = praedor, āri. [st1]2 [-] praedo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - brigand, pillard, ravisseur, voleur. - [abcl]b - au fig. qui pille, qui dévaste, qui dépeuple. - [abcl]c - usurpateur, possesseur illégitime.[/b]    - uti praedones solent, Cic.: selon l'usage des brigands.    - praedo religionum, Cic.: voleurs d'objets sacrés, sacrilège.    - (maritimus) praedo: écumeur de mer, pirate.    - praedo nuptiarum mearum, App. M. 8, p. 207, 17: le meurtrier de mon mari.
    * * *
    [st1]1 [-] praedo, āre, arch. = praedor, āri. [st1]2 [-] praedo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - brigand, pillard, ravisseur, voleur. - [abcl]b - au fig. qui pille, qui dévaste, qui dépeuple. - [abcl]c - usurpateur, possesseur illégitime.[/b]    - uti praedones solent, Cic.: selon l'usage des brigands.    - praedo religionum, Cic.: voleurs d'objets sacrés, sacrilège.    - (maritimus) praedo: écumeur de mer, pirate.    - praedo nuptiarum mearum, App. M. 8, p. 207, 17: le meurtrier de mon mari.
    * * *
        Praedo, praedonis, penult. prod. Plin. Pilleur et escumeur de mer, Pillard, Coursaire de mer.

    Dictionarium latinogallicum > praedo

  • 5 comitatus

    1. comitātus, ūs, m. (comitor), I) die Begleitung, Gesellschaft, optimorum et clarissimorum civium, Cic.: comitatu equitum, mit od. unter B., Caes. – übtr., pruna hordearia appellata a comitatu frugis eius, weil sie gleichzeitig mit dieser Frucht reifen, Plin.: tanto virtutum comitatu (opus est), Cic. – II) konkret, die Begleitung, das Gefolge, die Umgebung, praedonis improbissimi societas atque comitatus, Cic.: muliebris ac delicatus ancillarum puerorumque comitatus, Cic.: magno comitatu venire, Verg. – Insbes.: a) die Begleitung, das Gefolge eines Reisenden, die Reisegesellschaft, u. (bei den Histor.) im weitern Sinne = die zusammen Reisenden, die Karawane, magnus, Cic. u. Liv.: omnis, Suet.: Plur., Allobrogum comitatus, die Allobroger mit ihrer ganzen Reisegesellschaft, Sall. – b) das Gefolge des Kaisers, der Hofstaat, Hof, Tac. u.a.
    ————————
    2. comitātus, a, um, s. comito.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comitatus

  • 6 comitātus

        comitātus ūs, m    [comitor], an escort, train, retinue, suite: delicatus ancillarum: proficisci cum magno comitatu: praedonis: equitum: gradūs ipse comitatus habet, Ta.: Irae Insidiaeque dei comitatus, V.—Fig.: quid tanto virtutum comitatu (opus est) si? etc. — A company, band, troop, crowd, swarm: Allobrogum comitatūs deprehendere, i. e. the Allobroges and their train, S.: magnum comitatum circumventum interficere, L.
    * * *
    I
    comitata -um, comitatior -or -us, comitatissimus -a -um ADJ
    accompanied (by/in time); (COMP) better attended, having a larger retinue
    II
    company of soldiers/mercenaries; war band; company/throng/crowd; rank and file; escort/retinue (of slaves/clients); court of a king; combination, association; county (Cal)

    Latin-English dictionary > comitātus

  • 7 con-tundō

        con-tundō tudī, tūsus or tūnsus, ere,    to beat, bruise, grind, crush, pound, break to pieces: pugiles caestibus contusi: Vos saxis, H.: pectus ictu, O.: flos nullo contusus aratro, Ct.: contusi inter saxa, L.: narīs a fronte resimas, to flatten, O.: radicibus contusis equos alere, Cs.: herbas, V.— Of gout: (cheragra) articulos, racked, H.—Fig., to break, crush, destroy, subdue, put down, baffle, check: populos ferocīs, V.: Hannibalem, L.: opes contusae (opp. auctae), S.: praedonis audaciam: regum minas, H.: animos, Ta.

    Latin-English dictionary > con-tundō

  • 8 frangō

        frangō frēgi, frāctus, ere    [FRAG-], to break in pieces, dash to pieces, shiver, shatter, fracture: ova: anulus fractus est: navibus fractis, Cs.: navem, suffer shipwreck, T.: Ianua frangatur, H.: corpora Ad saxum, V.: laqueo gulam, strangle, S.: bracchium: Si fractus inlabatur orbis, H.: in arbore cornu, O.: te, tigris ut aspera, tear in pieces, H.: diem mero, shorten, H.— To break up, grind, bruise, crush: glaebam Bidentibus, V.: fruges saxo, V. — To break (of waves): tamquam fluctum a saxo frangi: arcus aquarum Frangitur, O.—Fig., to break down, subdue, overcome, crush, dishearten, weaken, diminish, violate, soften: alqm, ut, etc.: Danaūm fractae vires, V.: quem series inmensa laborum Fregerit, O.: proeliis fracti, Cs.: te ut ulla res frangat?: pudore: alqm patientiā: omnis res mea fracta est, my fortune was lost, H.: res fractae, calamities, V.: Frangimur fatis, V.: frangi aspectu pignorum suorum, Ta.: bellum proeliis: praedonis audaciam: consilium alicuius: doli frangentur inanes, come to naught, V.: foedus: mandata, fail in, H.: dum se calor frangat, subsides.
    * * *
    frangere, fregi, fractus V
    break, shatter, crush; dishearten, subdue, weaken; move, discourage

    Latin-English dictionary > frangō

  • 9 praedō

        praedō ōnis, m    [praeda], one that makes booty, a plunderer, robber: urbes praedonibus patefactae: praedones latronesque, Cs.: maritimus, a pirate, N.: perfidus, V.: digna praedone marito, i. e. who had stolen her, O.: alibi praedo, alibi praedae vindex, cadit, L.
    * * *
    I
    praedare, praedavi, praedatus V TRANS
    pillage, despoil, plunder; rob/ravish/take; acquire loot (robbery/war); catch
    II
    robber, thief; pirate (if at sea)

    Latin-English dictionary > praedō

  • 10 comitatus

    1.
    cŏmĭtātus, a, um, Part. and P. a., from comitor and comito; v. comitor.
    2.
    cŏmĭtātus, ūs, m. [comes].
    I. A.
    In gen. (class.):

    qui cum uxore veheretur in raedā muliebri et delicato ancillarum puerorumque comitatu,

    Cic. Mil. 10, 28:

    magno comitatu ingredi,

    id. Cat. 3, 2, 6:

    comitatum optimorum civium desero,

    id. Att. 8, 3, 2:

    praedonis improbissimi societas atque comitatus,

    id. Verr. 2, 5, 21, § 54; id. Fam. 6, 19, 1:

    Pompeius comitatu equitum triginta ad mare pervenit,

    Caes. B. C. 3, 96; Quint. 1, 2, 5; 7, 2, 45:

    iter modico comitatu ingressus est,

    Suet. Caes. 31; id. Aug. 98 et saep.; Verg. A. 12, 336.—
    * 2.
    Transf., of animals:

    multo ceterarum volucrum comitatu,

    Tac. A. 6, 28.—
    3.
    Of abstr. objects:

    pruna hordearia appellata a comitatu frugis ejus,

    i. e. because they ripen at the same time, Plin. 15, 13, 12, § 41; so,

    virgultorum,

    id. 17, 23, 35, § 211:

    quid tanto virtutum comitatu (opus est) si? etc.,

    Cic. Fin. 2, 34, 111; id. Par. 2, 1, 16:

    utriusque causae,

    Plin. 18, 29, 69, § 283:

    ferre impetum vitiorum, tam magno comitatu venientium,

    Sen. Ep. 7, 6.—
    B.
    In partic., in the time of the empire, an imperial escort, retinue, court, suite, Tac. H. 2, 65; Plin. Pan. 20, 3; Dig. 49, 16, 13; Aus. Ep. 17; Symm. Ep. 8, 9; Aug. Ep. 129:

    Osthanes exornatus comitatu Alexandri,

    honored with the right of attendance upon Alexander, Plin. 30, 1, 2, § 8; cf.:

    deici congressu et comitatu,

    Tac. A. 13, 46.—
    II.
    A company (without the accessory idea of attendance), a band, troop, crowd, swarm:

    litterae, quaecumque erant in eo comitatu, etc.,

    Cic. Cat. 3, 3, 6; Caes. B. C. 1, 48; 1, 51; 1, 54; Sall. C. 45, 1; Liv. 28, 22, 4; Suet. Tib. 6 al.

    Lewis & Short latin dictionary > comitatus

  • 11 contundo

    con-tundo, tŭdi, tūsum (tunsum, Plin. 21, 27, 101, § 174; 28, 16, 62, § 221 al.), 3 ( perf. contūdit, Enn. ap. Prisc. p. 891 P., or Ann. v. 482 Vahl.; but contŭdit, id. ap. Prisc. l. l., or Ann. v. 387 Vahl.), v. a., to beat, bruise, grind, crush, pound, break to pieces (syn.: confringo, debilito; very freq. and class. in prose and poetry; not in Quint.; for in 11, 2, 13, confudit is the better reading).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: oleas in lentisco, Cato. [p. 461] R. R. 7, 4 (cited ap. Varr. R. R. 1, 60):

    thymum in pila,

    Varr. R. R. 3, 16, 14; cf.:

    radices ferreis pilis,

    Col. 7, 7, 2: florem nullo aratro, * Cat. 62, 40:

    colla,

    Col. 6, 2, 8; 6, 14, 3: classis victa, fusa, contusa, fugataque est, Inscr. ap. Liv. 40, 52, 6:

    aliquem male fustibus,

    Plaut. Aul. 3, 1, 4; cf.:

    aliquem pugnis,

    id. Bacch. 3, 3, 46; and:

    pugiles caestibus contusi,

    Cic. Tusc. 2, 17, 40:

    aliquem saxis,

    Hor. Epod. 5, 98:

    pectus ictu,

    Ov. M. 12, 85:

    faciem planā palmā (with caedere pectus pugnis),

    Juv. 13, 128:

    contusi ac debilitati inter saxa rupesque,

    Liv. 21, 40, 9:

    hydram,

    Hor. Ep. 2, 1, 10:

    nares a fronte resimas,

    to squeeze together, press in, Ov. M. 14, 96.—With acc. of part:

    asper equus duris contunditur ora lupatis,

    Ov. Am. 1, 2, 15.— Poet. of the beating to pieces of crops by hail:

    vites grando,

    Hor. Ep. 1, 8, 5 (cf. id. C. 3, 1, 29: non verberatae grandine vineae);

    and of lameness produced by disease, etc.: postquam illi justa cheragra Contudit articulos ( = debilitavit nodis),

    id. S. 2, 7, 16 (cf. Pers. 5, 58: cum lapidosa cheragra fregerit articulos, has crippled).—
    B.
    In medic. lang.: contūsum ( - tun-sum), i, n., a bruise, contusion (cf. contusio), Scrib. Comp. 209; Cels. 5, 28, 14; Plin. 29, 6, 39, § 136 sq. al.—
    II.
    Trop., to break, lessen, weaken, destroy, subdue, put down, baffle, check, etc. (syn.: frango, obtero, vinco): virosque valentes contudit crudelis hiems, Enn. ap. Prisc. p. 891 P.; cf. id. Ann. v. 387 and 482 Vahl.:

    corpora conturbant magno contusa labore,

    Lucr. 4, 958:

    populos feroces,

    Verg. A. 1, 264:

    ferocem Hannibalem,

    Liv. 27, 2, 2:

    nostrae opes contusae hostiumque auctae erant,

    Sall. J. 43, 5:

    contudi animum et fortasse vici,

    Cic. Att. 12, 44, 3; cf.:

    animos feros placidā arte,

    Ov. A. A. 1, 12:

    contudi et fregi exsultantis praedonis audaciam,

    Cic. Phil. 13, 13, 29:

    calumniam et stultitiam (with obtrivit),

    id. Caecin. 7, 18:

    regum tumidas minas,

    Hor. C. 4, 3, 8:

    impetus,

    id. ib. 3, 6, 10:

    ingenium patientia longa laborum,

    Ov. Tr. 5, 12, 31:

    facta Talthybi,

    i. e. to surpass by my own, Plaut. Stich. 2, 1, 33. (But in Lucr. 5, 692, concludit is the right reading, Lachm., Munro.)

    Lewis & Short latin dictionary > contundo

  • 12 frango

    frango, frēgi, fractum, 3, v. a. [root in Gr. FPAT, rhêgnumi, rhêgma, rhôgaleos; Goth. Brikkan; Irish brissim; Germ. brechen; Engl. break; but cf. Fick, Vergl. Wörterb. p. 182, and v. the letter F], to break, break in pieces, dash to pieces, shiver, break in two (cf.: rumpo, diffringo).
    I.
    Lit.: hastas frangit quatitque, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 435 ed. Vahl.); cf.: aes sonit, franguntur hastae, id. Fragm. ap. Non. 504, 33 (Trag. v. 213 ed. Vahl.): fraxinus frangitur atque abies consternitur alta, is broken, felled, id. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 195 ed. Vahl.):

    simulacra,

    Lucr. 6, 419:

    milvo est quoddam bellum quasi naturale cum corvo: ergo alter alterius ubicumque nactus est ova, frangit,

    Cic. N. D. 2, 49, 125:

    anulus aureus fractus et comminatus est,

    id. Verr. 2, 4, 25, § 56:

    compluribus navibus fractis,

    dashed to pieces, Caes. B. G. 4, 29, 3:

    naves,

    Hor. A. P. 20:

    navem is fregit apud Andrum insulam,

    Ter. And. 1, 3, 17; cf. Auct. Her. 4, 44, 57:

    domus fracta conjectu lapidum,

    Cic. Att. 4, 3, 2:

    janua frangatur, latret canis,

    Hor. S. 1, 2, 128:

    patinam,

    id. ib. 2, 8, 72:

    lagenam,

    id. ib. 81:

    crystallina,

    Mart. 14, 111:

    aulas in caput,

    Plaut. Capt. 1, 1, 21:

    corpora ad saxum,

    Verg. A. 3, 625:

    vindices rerum capitalium laqueo gulam fregere,

    broke his neck, strangled him, Sall. C. 55, 5:

    cervices civium Romanorum in carcere,

    Cic. Verr. 2, 5, 57, § 147; id. Vatin. 11, 26:

    senile guttur parentis impiā manu,

    Hor. Epod. 3, 2:

    cerebrum,

    Verg. A. 5, 413:

    brachium,

    Cic. de Or. 2, 62, 253; cf.

    coxam,

    Plin. Ep. 2, 1, 5:

    crus,

    Hor. Ep. 1, 17, 59:

    crura,

    Cic. Phil. 13, 12, 27; Suet. Aug. 67; id. Tib. 44; Vulg. Johan. 19, 31:

    cornu in arbore,

    Ov. F. 5, 121:

    non ego te, tigris ut aspera Gaetulusve leo, frangere persequor,

    to tear in pieces, Hor. C. 1, 23, 10; cf.:

    indomitos ut cum Massyla per arva Armenti reges magno leo fregit hiatu, etc.,

    Stat. Th. 11, 28; Val. Fl. 2, 458; Plin. 8, 40, 61, § 150:

    nubes in montem actae non franguntur, sed circumfunduntur,

    Sen. Q. N. 2, 28, 2.—
    B.
    Transf., in gen., to break up small, to grind, bruise, crush (freq. since the Aug. per.):

    glebam bidentibus,

    Verg. G. 2, 400;

    glebas,

    id. ib. 3, 161:

    fruges robore saxi,

    Lucr. 1, 882:

    farra saxo,

    Val. Fl. 2, 448:

    hordeum molis,

    Plin. 18, 7, 14, § 72:

    granum dentibus,

    id. 18, 24, 54, § 196:

    fabam,

    id. 19, 3, 15, § 40:

    glandem (sues),

    Verg. G. 2, 72:

    testes homini,

    Plin. 11, 49, 110, § 263:

    toros,

    to press, throw one's self upon, Mart. 2, 59, 3; 4, 8, 6: comam in gradus, to twist, braid, Quint. 1, 6, 44:

    mare montis ad ejus Radices frangit fluctus,

    breaks, Lucr. 6, 695; cf.:

    quam (fortunam) existimo levem et imbecillam ab animo firmo et gravi tamquam fluctum a saxo frangi oportere,

    Cic. Fam. 9, 16, 6:

    fluctus (scopulus),

    Luc. 6, 266:

    undam,

    Ov. F. 4, 282:

    aquas,

    Quint. 9, 4, 7:

    amnem nando,

    Luc. 8, 374; cf. Sil. 3, 457; 8, 555:

    iter,

    i. e. turn off from it, Stat. Th. 12, 232.
    II.
    Trop., to break down, subdue, weaken, diminish, violate; to soften, move, touch:

    quem (Viriathum) C. Laelius praetor ita fregit et comminuit ferocitatemque ejus ita repressit, ut, etc.,

    broke down, subdued, Cic. Off. 2, 11 fin.; cf.:

    fractam illam et debilitatam vim suam, etc.,

    id. Fam. 1, 9, 2:

    quem series immensa laborum fregerit,

    Ov. H. 9, 6:

    nationes frangere domareque,

    Cic. Prov. Cons. 13, 33:

    proeliis calamitatibusque fracti,

    Caes. B. G. 1, 31, 7:

    victi sumus igitur, aut, si vinci dignitas non potest, fracti certe et abjecti,

    Cic. Fam. 4, 7, 2:

    te ut ulla res frangat?

    would break, shake thy resolution, id. Cat. 1, 9, 22; cf.:

    frangi metu, cupiditate,

    id. Off. 1, 20, 68:

    fractus ac debilitatus metu,

    id. de Or. 1, 26, 121:

    flecti animo atque frangi,

    id. Sull. 6, 18:

    frangi animo,

    id. Phil. 2, 15, 37:

    dolore,

    id. Fin. 2, 29, 95:

    misericordiā,

    id. Att. 7, 12, 3:

    pudore,

    id. Tusc. 2, 21, 48 et simil.; cf.

    also: aliquem auctoritate,

    id. ib. 1, 21 fin.:

    aliquem patientiā,

    id. Brut. 25, 95: quae (vis) summas frangit infirmatque opes, Poët. ap. Cic. Rab. Post. 10, 28:

    debilitatur ac frangitur eloquentia,

    Tac. Dial. 39:

    mollis illa educatio, quam indulgentiam vocamus, nervos omnes et mentis et corporis frangit,

    Quint. 1, 2, 6:

    frangitur vox,

    id. 11, 3, 20; cf. id. 12, 11, 2:

    vox Auditur fractos sonitus imitata tubarum,

    Verg. G. 4, 72:

    et illa (littera), quae est sexta nostrarum (i. e. F) quoties aliquam consonantem frangit, ut in hoc ipso frangit, multo fit horridior,

    i. e. weakens, Quint. 12, 10, 29 Spald. (v. the passage in its connection); cf. id. 1, 4, 11:

    primum divisit ineleganter: duo enim genera quae erant, fecit tria: hoc est non dividere, sed frangere,

    Cic. Fin. 2, 9, 26; cf.:

    frangas citius quam corrigas, quae in pravum induruerunt,

    Quint. 1, 3, 12:

    bellum proeliis frangere,

    Cic. Prov. Cons. 13, 32:

    dignitatem,

    id. Fam. 9, 16, 6:

    hunc (pedum dolorem) abstinentiā, sanctitate vicit et fregit,

    Plin. Ep. 1, 12, 5:

    ut equorum cursum delicati minutis passibus frangunt,

    Quint. 9, 4, 113:

    animos frangi et debilitari molestiā,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 1, § 2:

    ingenium (mala),

    Ov. Tr. 3, 14, 33:

    sublimia pectora (Venus et vinum),

    id. F. 1, 301:

    ego unus contudi et fregi exsultantis praedonis audaciam,

    Cic. Phil. 13, 13 fin.; cf. id. Fragm. ap. Non. 301, 8 (id. Rep. 3, 36 ed. Mos.):

    furorem et petulantiam alicujus,

    id. Pis. 14, 31:

    libidines,

    id. Leg. 3, 13, 31:

    odium iramque (risus),

    Quint. 6, 3, 9:

    impetum cogitationis (membranae),

    id. 10, 3, 31:

    consilium alicujus,

    Cic. Fam. 4, 4, 4; cf.:

    sententiam alicujus,

    id. ib. 1, 4, 1:

    foedus,

    id. Pis. 12, 28; id. Scaur. 42:

    fidem,

    id. Rosc. Com. 6, 16:

    jura pudicitiae,

    Prop. 4 (5), 5, 28:

    mandata,

    Hor. Ep. 1, 13, 19:

    fas,

    Grat. Cyneg. 451:

    morantem diem mero (= breviorem reddere),

    to shorten, Hor. C. 2, 7, 6:

    vina,

    i. e. to weaken, dilute, Mart. 14, 103; Plin. 14, 22, 28, § 138:

    cum frangerem jam ipse me cogeremque illa ferre toleranter,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    nec animus tantis se laboribus frangeret, neque, etc.,

    id. Arch. 11, 29:

    ante quam calores aut frigora se fregerunt,

    diminished, abated, Varr. R. R. 2, 2, 18; cf.:

    Scaevola paulum quiescet, dum se calor frangat,

    Cic. de Or. 1, 62, 265:

    fracti aestus et nondum orta frigora,

    Cels. 7, 7, 4 fin.; cf.:

    fluctus se frangit,

    Sen. Med. 392:

    glacies se frangit,

    id. Q. N. 4, 5, 4.—Hence, fractus, a, um, P. a., weakened, weak, feeble, faint:

    jamque adeo fracta est aetas effetaque tellus Vix animalia parva creat,

    Lucr. 2, 1151:

    quod me audis fractiorem esse animo,

    i. e. more disheartened, less courageous, Cic. Att. 11, 12, 4; cf.:

    spes amplificandae fortunae fractior,

    id. Lael. 16, 59:

    in compositione fractus,

    powerless, feeble, Quint. 12, 10, 12; cf.:

    quid est tam fractum, tam minutum, tam in ipsa concinnitate puerile?

    Cic. Brut. 83, 287; and:

    corruptum et omnibus vitiis fractum dicendi genus,

    Quint. 10, 1, 125: corrupta oratio maxime comprehensione obscura, compositione fracta consistit, id. [p. 777] 8, 3, 57:

    effeminata et fracta impudicis modis (musice),

    id. 1, 10, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > frango

См. также в других словарях:

  • CREON — I. CREON Thebanorum Rex, Menotii fil. et Iocastae frater, qui Laiô, ab Oedipo filio occisô, regni administrationem arripuit. Verum cum Sphinx, Typhonis et Echidnae filia, Thebanum agrum crudelissime vastaret, neque aliud tantae calamitatis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DANAE — filia Acrisii, Regis Argiv. ex Eurydice, filia Lacedaemonis, qui cum oraculo monitus esset, fore, ut a nepote occideretur, filiam munitissimae turi inclusit: cuius amore captus Iuppiter in imbrem aureum se convertit, et per tegulas in puellae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HARPALUS — I. HARPALUS Cyclum 8. Annorum, a Cleostrato excogitatum correxit, alio 9. Annorum substituto: in quo cum naevos quoque deprehendisset Meton, fil. Paus. Enneadeceteridas suas Aureum numerum vulgo dictum, invenit. Fest. Avien. Diod. Sic. l. 12. II …   Hofmann J. Lexicon universale

  • pilleur — Pilleur, Expilator, Spoliator, Direptor, Praedator, Populator, Depeculator. Pilleur et escumeur de mer, Praedo praedonis, Pirata …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»